شباهت

یک خانواده ای که پیش من می‌آیند پسری دارد همسن پسرم و بغایت   مشکل دار. در عین حال دوست داشتنی .

پدر مادرش در حد صفر برایش وقت و انرزی می‌گذارند  خونه شون ساس زده هیچ کاری نمی‌کنند ورزش نمیبرن اجازه نداره جایی برود  یا کسی را بیاره خونه.  با خواهر و پدر و مادر در  یه آپارتمان چهل پنجاه متری زندگی می‌کنند حاضر نیستند جابجا شوند . شنیدم قبلا می‌زدند ش

 وقتایی که همه شون را  میبینم  حسابی غمگین میشم.   امروز بعد از جلسه تو راه  دلم میخواست  گریه میکردم .

فکر میکردم بی لیاقت ها آخه چرا 

فکر کنم تا حدی این احساسی شدنم بعلت  اینه که اون پسر همسن پسرم است